Filipino

*Napakalalim na Buntong-hininga*

Hay naku! Kaloka talaga ang mga pangyayari ngaun. Ewan ko lang ah. Kagabi sobrang saya at hindi ko mapigilan ang sarili ko na ngumiti. Pero ngaun halos nalulugmok (tama ba?) ako sa lungkot at pagkadismaya. Hindi ako nagagalit sa Kanya, dahil alam ko naman na may rason kung bakit nangyayari ang lahat, masaya man o hindi. At alam ko din na magiging maayos din ang lahat. Di ko lang siguro matanggal sa utak ko ang mga pangyayari ngaun na humigop nang buong lakas ko.

Anyway (ano tagalog nito?), mashado na akong madrama. Eh ano naman? Sabi nga nang nabasa ko sa friendster, " Wala namang nagbabasa nito eh" Hehe. Oo nga pala, kailangan ko din nang sign (ano nga tagalog nun?). Pero naisip ko may ganun-ganon pa, di rin naman ako susunod. Susundin ko din naman kung ano un gusto ko talaga. Siguro dahil hindi buo ang loob ko na maniwala sa mga ganung bagay. Pero bahala na din.

'Yun lang. Ingats.